راهنمای مطالعه:
ماه آپریل سال ۲۰۱۴،تعدادی از فعالان حوزه بلاک چین و رمز ارز پروژه‌ای به نام «بیت مونرو» (BitMonero) را به دنیا معرفی کردند. که بعدا به «مونرو (Monero)» نام آن تغییر کرد. کدهای پروژه‌های «کریپتونوت» (CryptoNote) و «بایت کوین» (Bytecoin) اساس و پایه این رمز ارز را تشکیل داده اند. و تعداد رمز ارزهایی که به اندازه مونرو ویژگی‌های مخصوص برای محافظت از اطلاعات و حریم خصوصی کاربرانشان داشته باشند.
رمز ارز بایت کوین اولین استفاده از پروتکل گمنام سازی کریپتونوت به حساب می آید. اما بعدا مشخص شد که توسعه دهندگان این رمز ارز ۸۰ درصد از کل بایت کوین‌های در گردش را از قبل برای خودشان استخراج کرده اند. که تقریبا باعث از بین رفتن این پروژه بود. پس از بحث‌های فراوان در انجمن‌های مختلف،تعدادی از کاربران به رهبری «ریکارد و اسپاگنی» (Riccardo Spagni) یک گروه جداگانه تشکیل دادند. و نسخه‌ی جدیدی از بایت کوین را ساختند. که هیچ کدام از سکه‌هایش از قبل استخراج نشده بود و تمام اعضای شبکه آن نیز،از حقوق برابر برخوردار بودند. به این گونه بود که توسعه مونرو آغاز شد. بهتر است بدانید که پس از بیت کوین و اتریوم،مونرو بیشترین تعداد توسعه دهندگان در گیت هاب را خواهد داشت.
مونرو از بلاک چینی استفاده خواهد کرد. که هیچ تراکنشی را به صورت عمومی به نمایش نمی‌گذارد. اما این در حالی است که امروزه بیشتر رمز ارزها جزئیات قابل توجهی از هر تراکنش را در بلاک چین خود ثبت می‌نمایند. که برای عموم مردم قابل مشاهده می باشد. مونرو همه چیز را مخفی خواهد کرد: آدرس گیرنده،آدرس فرستنده و مبلغ تراکنش. حتی اگر شماره پیگیری یک تراکنش را هم داشته باشید باز هم چیزی در بلاک چین مونرو برایتان نشان داده نمی شود.
این بلاک چین تنها به منظور ایجاد دسترسی به شماره پیگیری تراکنش‌ها و هش های عمومی می باشد. و اطلاعات مربوط به آدرس‌ها و مبالغ کاملا محرمانه نگه داری می گردد. بلاک چین مونرو با بلاک چین‌های سنتی بسیار فرق دارند. امروزه مونرو را یک «رمز ارز محرمانه،اما شفاف در صورت نیاز» وصف می نمایند.
آدرس‌های عمومی بلاک چین مونرو با آدرس‌های عمومی بیت کوین فرق دارد. جزئیات یک تراکنش مونرو تنها برای گیرنده و فرستنده قابل دیدن است. در ضمن پروتکل کریپتونوت باعث شده تا هر آدرس به جای یک جفت،از دو جفت کلید استفاده کند. آدرس‌های این رمز ارز چهار نوع خواهد بود. که هر کدام دو کلید خصوصی و دو کلید عمومی دارند.
تراکنش‌های مونرو به طور ۱۰۰ درصدی در مقابل ردیابی شرکت‌هایی مثل «چین آنالسیز (Chainalysis)، سایفر تریس» (Ciphertrace) و «کریستال بلاک چین (Crystal Blockchain)» مقاوم خواهند بود.
این کمپانی ها آدرس‌های رمز ارزهای مختلف را جمع آوری می کند و در دسته بندی امن یا خطرناک قرار می‌دهند. یا به آدرس‌های شناخته شده امتیاز می‌دهند و رابطه‌های بین آدرس‌های مختلف را بررسی می نمایند.
این کمپانی ها کار دولت و صرافی‌ها را آسان کرده،ولی در عین حال صدمه بزرگی به قابل تعویض بودن سکه‌های رمز ارزها نیز خواهند زد. یعنی سکه‌های یک رمز ارز که به نوعی در یک عمل غیر قانونی استفاده شده اند. توسط این کمپانی ها شناسایی خواهد شد و اگر هر مقدار از این سکه‌ها به دست یک کاربر ساده برسد. وی قادر به استفاده یا فروش آن‌ها نمی باشد. رمز ارز مونرو این مشکل را با تکنیک‌های گمنام سازی به صورت کامل حل نموده است.
اندازه بلاک در بیشتر رمز ارزها ثابت است و این باعث شده بحث‌های زیادی راجع به اندازه ایده آل هر بلاک به وجود بیاید. برای مثال «بیت کوین اس وی» (Bitcoin SV) بلاک های ۱۲۸ مگابیتی دارد،در حالی که اندازه بلاک های «بیت کوین کش» (Bitcoin Cash) از ۳۲ مگابیت بیشتر نمی‌شود. و بلاک های بیت کوین همگی ۱ مگابیتی هستند.
این اندازه محدود در بلاک های رمز ارزهایی که گفته شد. عامل اصلی برای تاخیر در انجام تراکنش‌ها و کارمزدهای بیشتر در این رمز ارزهاست. فضای موجود برای ثبت تراکنش در هر بلاک کوچک است و کاربران مواقعی که ترافیک شبکه سنگین است اصلا به سراغ ارزهای دیگر نمی‌روند و همین باعث ایجاد تاخیرهای طولانی و کارمزدهای سنگین می‌شود.
توسعه دهندگان مونرو عقیده دارند. که پروژه‌هایی مثل اتریوم و بیت کوین انگیزه کافی برای فعالیت طولانی مدت ماینرها فراهم نمی شود. مشکل این است. که کارمزد دریافتی در قبال تراکنش‌های کاربران،میزان تعیین شده به عنوان پاداش استخراج را پوشش نخواهد داد. شبکه بیت کوین در نیمه اول سال ۲۰۲۰ پاداش استخراج را نصف می کند. این یعنی اگر قیمت‌ها تغییر شگفت انگیزی نداشته باشند،ماینرها نصف پاداش فعلی را برای همان میزان کار قبلی دریافت می نمایند.
توسعه دهندگان مونرو بر روی سیستمی از فورک های سخت برنامه ریزی شده،توافق کردند. هر سال ۲ فورک سخت انجام می شود. که هر کدام با بهبودهای امنیتی و رفع نقص‌های سیستمی همراه خواهد بود. در هر فورک سخت توسعه دهندگان می‌توانند. الگوریتم استخراج را تغییر دهند تا هر زمان که دستگاه‌های ASIC منطبق با شبکه مونرو ساخته شده باشد،با یک فورک ساده بدون استفاده بمانند. این امر به تمرکز زدایی شبکه استخراج مونرو کمک شایانی خواهد کرد و پاداش ماینرهای عادی (که با کارت گرافیک و پردازنده مشغول استخراج هستند) را هم افزایش می دهند.
1- کلید نمایش عمومی: آدرس‌های مخفی در ارتباط با تراکنش را نشان خواهد داد.
2-کلید خرج عمومی: توسط فرستنده برای تولید یک آدرس مخفی یکبار مصرف استفاده خواهد شد.
3-کلید نمایش خصوصی: تاریخچه تراکنش‌های دریافتی را نشان خواهد داد.
4- کلید خرج خصوصی: با تولید یک عبارت «سید» (SEED Phrase) که حاوی ۲۵ کلمه است به شما اجازه خرج کردن XMR هایتان را خواهد داد. در شبکه بیت کوین شما تراکنش را با کلید خصوصی امضا می کنید و با استفاده از کلید عمومی توانایی مشاهده جزئیات آن را دارید. البته در مونرو جزئیات تراکنش تنها در صورت داشتن «تصویر کلید» ممکن خواهد بود.
به هنگام شروع کار شبکه مونرو تنها این آدرس وجود خواهد داشت. از سال ۲۰۱۹ استفاده از آدرس‌های جایگزین پیشنهاد شده است. ولی آدرس‌های استاندارد هنوز هم کاربرد دارند و برای گرفتن پاداش استخراج استفاده می نمایند.
آدرس اصلی مونرو به علاوه یک «کد پرداخت» (Payment ID). کد پرداخت بیشتر مواقع توسط کیف پولتان تعیین خواهد شد. چنانچه خودتان هم می‌توانید آن را به صورت دلخواه بسازید. این نوع آدرس بیشتر توسط صرافی‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت. به دلیل ناشناس بودن عملیات‌ها در شبکه مونرو،صرافی‌ها راهی برای فهمیدن این که یک تراکنش از سمت چه کسی آمده را نخواهند داشت و به همین دلیل از کاربر می‌خواهند در تراکنش‌هایش کد پرداخت هم را وارد نماید. تا مشخص گردد چه کسی چه مبلغی فرستاده است.
این نوع آدرس که بر اساس آدرس‌های استاندارد می باشند. عموما بهترین راه برای ارسال و دریافت XMR تلقی خواهد شد. چنانچه از این آدرس‌ها بیش از یک بار استفاده نکنید و آن‌ها را به اشتراک نگذارید، به ناشناس ماندن هویت شما خیلی کمک خواهد کرد.
همه تراکنش‌های شبکه مونرو از آدرس‌های مخفی یکبار مصرف استفاده می نمایند. XMRها به صورت مستقیم از یک آدرس به آدرس دیگری ارسال نخواهد شد. این یعنی کیف پول فرستنده خودش آدرسی که قرار است XMRها را دریافت کند را تولید می نماید و از آن طرف، گیرنده با استفاده از کلید خرج عمومی‌اش XMRها را برداشت خواهد کرد. این ساختار باعث شده است که تا برخلاف بلاک چین‌های سنتی مثل بیت کوین، پیدا کردن ارتباط بین آدرس‌های گیرنده و فرستنده امکان پذیر نشود.
از محبوب‌ترین کیف پول رمز ارز نرم افزاری است که بیشتر از ۱۰۰ رمز ارز مختلف را پشتیبانی خواهد کرد. این کیف پول علاوه بر فراهم ساختن صرافی درون برنامه‌ای، توانایی اتصال به کیف پول‌های سخت افزاری Trezor را هم خواهد داشت و کاربران می‌توانند از Exodus به عنوان یک رابط کاربری گرافیکی برای کیف پول سخت افزاری خود استفاده نمایند.
از بهترین کیف پول سخت افزاری که علاوه بر مونرو از رمز ارزهای معروفی مثل بیت کوین، اتریوم و ریپل هم پشتیبانی خواهد کرد. این کیف پول که شباهت بسیاری به یک دستگاه USB دارد، به هر دستگاهی که مجهز به پورت USB باشد متصل می شود. این کیف پول از ویژگی‌های امنیتی بسیار بالایی برخوردار خواهد بود و به جای ذخیره XMRهای شما در خودش، کنترل آن‌ها در بلاک چین اصلی مونرو را به دست خواهد گرفت.
کیف پول رسمی مونرو برای دسکتاپ. مانند بسیاری از کیف پول‌های رسمی، این کیف پول نیز یک گره کامل می باشد. یعنی برای استفاده از آن باید یک نسخه کامل از بلاک چین مونرو دانلود نمایید و برای هر بار ورود، مقداری صبر به خرج دهید تا همگام سازی با بلاک چین صورت گیرد. این کیف پول انتخاب خوبی برای افراد کم تجربه می باشد. زیرا یک رابط کاربری ساده دارد که ارسال و دریافت XMR را آسان خواهد کرد.
یکی از کیف پول‌های اینترنتی برای مونرو که توسط «ریکاردو اسپاگنی» (فردی مورد اعتماد کاربران شبکه مونرو) درست شده است. استفاده از این کیف پول بسیار آسان بوده، اول وارد وبسایت می شوید و بعد گزینه ساخت کیف پول جدید را انتخاب می نمایید. یک عبارت ۱۳ کلمه‌ای برای شما نمایان خواهد شد. که با استفاده از آن می‌توانید وارد کیف پول جدیدتان بشوید.
Monerujo کیف پول، سبک که با ساختاری متن باز برای اندروید ساخته شده و دارای ویژگی های از جمله قابلیت مدیریت چند حساب جداگانه مونرو و ارسال و دریافت XMR از طریق اسکن کد QR خواهد بود.
یکی از بهترین کیف پول‌ها برای سیستم عامل آی او اس گوشی های آیفون. کدهای سازنده این کیف پول نیز متن باز است. و کنترل کامل کلیدهای خصوصی نیز در اختیار کاربر قرار می دهد و صرافی درون برنامه‌ای این اپلیکیشن کار برای کاربران تازه کار بسیار آسان کرده است.
مطالب مرتیط:
از ارز دیجیتال خود چگونه مراقبت کنیم؟
