چه افرادی که تازه با ارزهای دیجیتال آشنا شده‌اند و چه افرادی که آشنایی اندکی با این حوزه دارند، به دنبال تفاوت کوین و توکن هستند و می‌خواهند بدانند که دقیقا این دو چه تفاوتی باهم دارند و بهترین گزینه برای انتخاب کدام است. در ادامه ما قصد داریم تا به طور کامل در مورد تفاوت این دو صحبت کنیم و اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دهیم که بتوانید به راحتی تفاوت این دو را درک کنید.
گاهی اوقات افراد از اصطلاح کوین و توکن برای بسیاری از ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند، که گاها با اشتباه مواجه می‌شوند. اما باید بدانید که تفاوت‌های بسیار زیادی بین این دو وجود دارد، و بسیار مهم است که شما به عنوان یک تریدر ارزهای دیجیتال این موضوع را بدانید تا بتوانید روند سرمایه‌گذاری خود را به بهترین شکل انجام دهید. در ادامه به بررسی موضوعات مختلفی می‌پردازیم و در پایان شما را از این سردرگمی خارج خواهیم کرد، که به راحتی و با بررسی هر کدام از ارزهای دیجیتال متوجه شوید که کدام یک توکن و کدام یک کوین است.
ساده‌ترین تعریفی که می‌توان برای کوین در نظر گرفت این است که کوین‌ها بلاکچین اختصاصی خود را دارند. یعنی یک دارایی دیجیتال، بومی بلاکچین خودش است. بیت کوین، لایت کوین و اتر، هر کدام به عنوان یک کوین شناخته می‌شوند و در بلاکچین مخصوص خودشان قرار دارند.
برای اینکه بهتر این موضوع را درک کنید، در اینجا واضح‌تر به توضیح آن می‌پردازیم. بیت کوین در بلاکچین بیت کوین فعالیت می‌کند. اتر روی بلاکچین اتریوم فعالیت می‌کند و هر ارز دیجیتال دیگری که به عنوان کوین شناخته می‌شود، ممکن است که یک نماد مختصر داشته باشد و بلاکچین آن یا هم نام ارز باشد یا اینکه نام دیگری را داشته باشد. به طور مثال ارز SOL از بلاکچین سولانا و رمز ارز XRP از بلاکچین ریپل استفاده می‌کند. اما موضوع مهم این است که کوین‌ها بر بلاکچین اختصاصی خود فعالیت می‌کنند.
بیشتر بخوانید: آموزش ساخت و فروش NFT ترون
از کوین‌های دیجیتال هم معمولاً به همان شیوه‌ای استفاده می‌شود که از یک سکه واقعی استفاده می‌شود. برای مثال پول، شما می‌توانید از کوین‌هایی مانند بیت کوین، لایت کوین و مونرو به عنوان پول استفاده کنید. دقیقاً مانند سکه‌هایی که در حال حاضر در کیف پول خود نگهداری می‌کنید. اغلب این سکه‌ها کاربرد دیگری ندارند و تنها به عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما کوین‌ها استفاده‌های دیگری نیز دارند که در ادامه به توضیح بیشتر آنها می‌پردازیم.
برای انتقال پول: یکی دیگر از کاربردهای کوین‌ها این است که می‌توانید از آنها برای ارسال و دریافت ارزش (پول) استفاده کنید.
به عنوان یک واحد حساب‌گر: شما می‌توانید کالا یا خدماتی را با استفاده از کوین‌ها قیمت گذاری کنید. بهتر است این موارد را با استفاده از بیت کوین به طور کامل توضیح دهیم تا تمامی موارد گفته شده را بهتر درک کنید.
حال بیت کوین را در نظر بگیرید، شما می‌توانید با استفاده از بیت کوین پرداخت کالاها و خدمات را در سراسر فضای آنلاین و در بسیاری از فروشگاه‌ها و مکان‌های واقعی را انجام دهید. شما حتی می‌توانید برای مدت طولانی بیت‌کوین خود را ذخیره و نگهداری کنید، چون هیچ اتفاقی برای آن نمی‌افتد و بعداً می‌توانید آن را با چیزی که ارزش برابری با آن دارد، تعویض کنید. تمامی مواردی که می‌خرید را می‌توانید با استفاده از بیت کوین قیمت گذاری کنید. در واقع بیت کوین به جز این مصارف پولی هیچ کاربرد دیگری ندارد و شما نمی‌توانید با هدف اینکه بیت کوین‌های بیشتری را به دست آورید آن را Stake کنید و برای استفاده از آن نیازی به برنامه خاصی نیست و تنها به صورت پول استفاده می‌شود.
اما بهتر است بدانید که تمامی کوین‌های دیجیتال به این شکل نیستند و برخی از آنها ویژگی‌های بیشتری نسبت به اینکه تنها به شکل پول مورد استفاده قرار گیرند، دارند. در ادامه به برخی از اینگونه کوین‌ها اشاره می‌کنیم. در کل نحوه عملکرد بسیاری از این ارزهای دیجیتال کاملاً متفاوت است و باید با بررسی هر کدام از آنها، این شرایط را در نظر بگیرید که هر کدام آمده‌اند که چه نیازی را از ما برطرف کنند.
به نوعی برای سوخت رسانی و تقویت تراکنش‌ها در شبکه اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌توان توکن‌هایی را بر بستر بلاکچین اتریوم ساخت. منتها همچنان از اتر برای ارسال توکن استفاده می‌شود و در کاربرد دیگر نیز اتر هزینه ماینینگ را تأمین می‌کند.
نئو را می‌توان برای کسب سود سهام در یک کیف پول قرار داد. این سود به عنوان GAS شناخته می‌شود. درست مانند اتریوم می‌توان توکن‌هایی را روی NEO ایجاد کرد. هنگام ارسال توکن در شبکه NEO، باید GAS را به عنوان کارمزد تراکنش بپردازید، همان روشی که از اتر برای پرداخت هزینه‌های اتریوم استفاده می‌شود.
بیشتر بخوانید: آشنایی با متاورس و ارزهای این دنیای جدید
در نهایت، نگه داشتن مقدار کافی DASH به کاربران این امکان را می‌دهد تا در مورد تصمیمات مهم شبکه DASH رأی دهند. اگر ایده‌ای برای ارتقاء شبکه DASH پیشنهاد شده باشد، کسانی که Dash کافی دارند، می‌توانند برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا ارتقا باید انجام شود یا نه، رای دهند. این حق رای به دارندگان DASH اجازه می‌دهد تا در مورد چگونگی تکامل پروژه نظر داشته باشند.
در واقع می‌توان اینگونه گفت که بسیاری از دارایی‌های دیجیتال با ارزش بازار به عنوان کوین شناخته می‌شوند. اما با این حال کوین‌هایی نیز هستند که ارزش بازار زیادی ندارند و ما سعی می‌کنیم تا در ادامه برخی از آنها را معرفی کنیم. اما مطمئنا برای اینکه بتوانید به لیست کاملی از این کوین‌ها دسترسی داشته باشید، می‌توانید به وب سایت کوین مارکت کپ مراجعه کنید، که مرجع بسیار خوبی برای بررسی چنین اقداماتی است. در بالا برای بررسی کردن تفاوت کوین و توکن موارد مختلفی را مورد بررسی قرار دادیم و پس از این که کوین‌های برتر بازار را در ادامه لیست کردیم به معرفی اینکه توکن چیست و چگونه کار می‌کنند، می‌پردازیم.
بهتر است این نکته را یادآور شویم که نام‌های اختصاری که در ادامه هر کدام از ارزهای دیجیتال مشاهده می‌کنید، به عنوان نماد این ارز شناخته می‌شود و در بسیاری از صرافی‌ها به جای استفاده از نام کامل هر ارز دیجیتال از این نمادها استفاده می‌شود.
در بخش دوم بررسی تفاوت کوین و توکن نوبت به این می‌رسد که به طور کامل توکن‌ها را مورد بررسی قرار دهیم و مشخص کنیم که آنها دقیقا چه کاری انجام می‌دهند و چگونه می‌توانند به ما کمک کنند. بسیاری از افراد در هنگام معرفی توکن‌ها از آنها به عنوان کوین‌های دیجیتال نام می‌برند که کاملاً نادرست است و باید تفاوت‌های این دو بررسی شود. البته اساسی‌ترین تفاوتی که بین این دو وجود دارد این است، کوین‌ها روی بلاکچین اختصاصی خود فعالیت می‌کنند، اما توکن‌ها روی بلاک‌چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع به لطف ایجاد قراردادهای هوشمند، رایج‌ترین بلاک‌چینی که با استفاده از آن توکن‌های بسیار زیادی ایجاد شده، اتریوم است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند با نام توکن‌های ERC-20 نیز شناخته می‌شوند.
البته بلاک‌چین‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توان روی آنها توکن‌هایی را ایجاد کرد. به طور مثال ما گفتیم که توکن‌هایی که روی پلتفرم اتریوم قرار دارند با اسم توکن‌های ERC-20 مشهور هستند. در سمت دیگر NEO از توکن‌هایی به نام توکن‌های NEP-5 استفاده می‌کند. هر فردی می‌تواند توکن سفارشی خود را روی یکی از این پلتفرم‌ها بسازد، اما تنها ساختن این توکن‌ها کافی نیست و باید با یک هدف مشخصی ایجاد شوند، چون همان‌طور که مشاهده می‌کنید بسیاری از ارزهای دیجیتال به وجود آمده‌اند که هدف خاصی را دنبال نمی‌کنند و به همین دلیل محبوبیتی در بین کاربران ندارند. به اینگونه ارزهای دیجیتال شت کوین گفته می‌شود که در مقالات دیگری به طور کامل در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید: ترون چیست؟ بررسی کامل شبکه ارز دیجیتال ترون
برای ایجاد توکن به دانش فنی بسیار کمی نیاز است و بسیاری از افراد می‌توانند توکن‌هایی را بر بستر بلاک‌چین‌های مختلفی ایجاد کنند. اما باید این نکته را یادآور شویم که این کار برای افراد مبتدی توصیه نمی‌شود و تنها برای کسانی مناسب است که کمی تجربه برنامه نویسی دارند. در کل می‌توان با اطلاعات کمی و در مدت زمان کوتاهی یک توکن را به وجود آورد. البته که این توکن به توسعه نیاز دارد.
زمانی که توکنی در اتریوم ایجاد می‌شود، سازنده آن باید مقداری اتر هزینه کند تا ماینرهای شبکه را وادار به اعتبارسنجی تراکنش‌های توکن کند. مهم است که این نکته را به یاد داشته باشید که تمامی تراکنش‌های توکن در یک بلاکچین، نیازمند پرداخت کارمزد است. این هزینه نه فقط برای ایجاد توکن؛ بلکه برای تراکنش‌هایی که در آن صورت می‌گیرد نیاز است تا کارمزد‌های آن پرداخت شود. هر برنامه‌ای که روی بلاکچین اتریوم ساخته شده است باید از اتر برای انتقال توکن‌های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر، استفاده کند. این کارمزد به کسانی داده می‌شود که شبکه را ایمن می‌کنند.
بیشتر بخوانید: توکن‌سوزی (Token Burn) چیست
بیشتر توکن‌هایی که ایجاد می‌شوند برای استفاده در برنامه‌های غیر متمرکز یا dApps هستند و زمانی که توسعه دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد توکن قرار است ایجاد کنند و همچنین این توکن‌های جدید هنگام ایجاد به کجا ارسال شوند. معمولاً توکن‌هایی که ایجاد می‌شوند، اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده اند، استفاده می‌شوند. به طور مثال در پلتفرم‌های مختلفی از توکن بومی خود برای پرداخت‌های درون برنامه‌ای و یا خرید آیتم‌های درون آن استفاده می‌شود.
به عنوان مثال، Musicoin توکنی است که به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلتفرم Musicoin را می‌دهد. حال این می‌تواند تماشای یک موزیک ویدیو یا پخش یک آهنگ باشد. در مثال دیگر صرافی معتبری مانند بایننس که احتمالاً نام آن را زیاد شنیده باشید، برای کمک به کاربران یک توکن اختصاصی (BNB) طراحی کرده که زمانی که کاربران از آن برای معاملات خود استفاده می‌کنند، 50 درصد کارمزد کمتری را پرداخت می‌کنند.
برخی از توکن‌ها برای یک هدف کاملاً متفاوت ایجاد می‌شوند، به طور مثال برای نشان دادن یک چیز فیزیکی. فرض کنید می‌خواستید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید، شما نمی‌توانید خانه خود را به صورت فیزیکی در قرارداد هوشمند قرار دهید، می‌توانید؟ قطعا خیر. در عوض، می‌توانید از یک توکن که نشان دهنده خانه شما است، استفاده کنید.
بیشتر بخوانید: دریافت بیت کوین از بازی (بازی کن پول در بیار!)
WePower نمونه خوبی از یک توکن است که یک چیز فیزیکی را نشان می‌دهد. پروژه WePower یک dApp است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا با استفاده از قراردادهای هوشمند، برق را بر روی بلاکچین خریداری و بفروشند. توکن آن (WPR) است. این یکی از بهترین نمونه‌هایی است که می‌توان برای مثال بالا در نظر گرفت. پس تا به اینجا متوجه شدیم که هر کدام از توکن‌هایی که ایجاد می‌شوند برای هدف‌های مختلف و متفاوتی به وجود می‌آیند که تمامی آنها با هدف کمک به ما ایجاد شده‌اند.
به این ترتیب توسعه دهندگان dApp و توکن، مجبور نیستد بلاکچین خود را ایجاد کنند به همین ترتیب در زمان و منابع صرفه جویی به سزایی می‌شود. این افراد می‌توانند از ویژگی‌های ارز دیجیتال با برنامه خود استفاده کنند و در عین حال از امنیت بلاکچین نیز بهره‌مند شوند. اما زمان، تنها چیزی نیست که به عنوان مزیت برای آنها شناخته می‌شود، این افراد برای پروژه‌های خود اگر قصد داشته باشند یک بلاکچین و کوین ایجاد کنند، به ماینرهایی نیاز دارند که تایید تراکنش‌ها را انجام دهد. در واقع بلاک‌چینی قوی است و به سختی مورد حمله قرار می‌گیرد که ماینرهای زیادی داشته باشد. بنابراین کار کردن روی یک پروژه بلاکچین مشترک که چندین برنامه می‌توانند روی آن به سادگی اجرا شوند، منطقی‌تر به نظر می‌رسد و بسیار عملکرد بهتری نسبت به هزاران بلاکچین ضعیف و عمدتاً متمرکز دارد. در واقع ایجاد کردن یک بلاکچین اختصاصی برای چنین پروژه‌هایی تنها یک فرایند طولانی‌تر و گران‌تر را برای آنها به وجود می‌آورد و ممکن است که بارها مورد حملات مختلف قرار گیرند که تمامی مزیت‌ها و ویژگی‌های خاص آنها را زیر سوال خواهد برد.
تا به اینجا سعی کردیم تا به طور کامل در مورد تفاوت کوین و توکن صحبت کنیم و به موارد مختلفی اشاره کنیم. اما برای اینکه بتوانید به بهترین شکل تفاوت بین آنها را متوجه شوید نیاز است تا نحوه کار کردن توکن‌ها را هم بدانید. هر چه بتوانید اطلاعات خود را در مورد، موضوعات مختلف بالاتر ببرید، قطعاً در بسیاری از بررسی‌ها و تحلیل‌هایی که در مورد هر کدام از ارزهای دیجیتال انجام می‌دهید، تاثیر بسیار زیادی را خواهد داشت.
توکن‌ها برای تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز که بر روی بلاک‌چین‌های مختلف ساخته شده‌اند، استفاده می‌شوند. یک مثال خوب، Civic است. Civic از توکنی به نام CVC استفاده می‌کند. این پروژه برای احراز هویت به صورت رمزنگاری شده روی بلاکچین اتریوم به وجود آمده است. هدف از راه اندازی چنین پروژه‌ای ایجاد و ارائه راهی ارزان‌تر، قابل اعتماد‌تر و کارآمدتر برای بررسی و هویت است. بهتر است نگاهی به عملکرد این توکن داشته باشیم.
فرض کنید قصد مسافرت دارید و در این بین شما نیاز است تا در مکان‌های مختلفی هویت خود را تایید کنید. اولین جایی که شما نیاز است تا هویت خود را تایید کنید شرکت‌های هواپیمایی است. اگر هر کدام از این شرکت‌های هواپیمایی، همکاری با Civic داشته باشند، یک کد QR را برای شما ارسال و به دنبال اطلاعات فردی شما به عنوان مسافر هستند. با استفاده از برنامه Civic این اطلاعات به صورت مستقیم از دستگاه تلفن همراه شما به شرکت ارسال و اطلاعات در دستگاه ذخیره می‌شود. تمامی این عمل به صورت رمزگذاری شده انجام و باعث می‌شود تا امنیت آن بالاتر برود. همچنین در مراحل بعدی اثر انگشت می‌تواند ثابت کند که شما مالک داده‌های دریافت شده هستید.
بیشتر بخوانید: آموزش نحوه خرید و فروش بیت کوین کش
تمام این روند به سادگی انجام می‌شود و می‌توانید از آن برای مکان‌های مختلفی استفاده کنید. در واقع در سفر، شما هر جا نیاز به احراز هویت داشته باشید، می‌توانید از این برنامه استفاده کنید. اما در سمت دیگر توکن CVC وجود دارد که برای تراکنش‌های مورد نیاز در پلتفرم از آن استفاده می‌شود. در واقع این توکن برای پرداخت به تایید کنندگان شناسه‌ها مانند بانک‌ها، دولت‌ها و یا سایر منابع مورد اعتماد برای انجام بررسی‌های لازم، استفاده می‌شود و تمامی این موارد در بلاکچین ذخیره می‌شود. همچنین مقداری CVC برای کاربر ارسال می‌شود تا فرد تشویق به استفاده از آن شود.
همان‌گونه که مشاهده می‌کنید توکن Civic به گونه‌ای عمل می‌کند که چیزی فراتر از صرفاً پول است. همچنین این پلتفرم از بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال برای استفاده کردن از خدمات خود پشتیبانی نمی‌کند و تنها نیاز است تا از توکن اختصاصی خود برای انجام تراکنش‌های مربوط به آن استفاده شود. البته که برای انجام هر تراکنشی به مقداری اتر نیاز است، دلیل آن هم استفاده کردن از بلاکچین اتریوم است که برای پرداخت هزینه به ماینرها نیاز است تا در هر تراکنشی مقداری اتر نیز پرداخت شود.
توکن‌ها انواع مختلفی دارند و در این بخش از تفاوت کوین و توکن می‌خواهیم به بررسی چند نوع مختلف از آنها بپردازیم. در ادامه زمانی که تمامی این‌ها را بررسی می‌کنیم یه این موضوع نیز اشاره می‌کنیم که چه توکن‌هایی استفاده بیشتری دارند.
اغلب توکن‌های عرضه شده توسط ICO، توکن‌های امنیتی نام دارند. افرادی که آنها را خریداری و نگهداری می‌کنند، سرمایه خود را با انتظار سود در ICO سرمایه گذاری کرده اند.
از آنجایی که یک توکن نشان‌دهنده مقداری سهام، یا سهام در شرکتی باشد که آن را منتشر می‌کند، یک توکن، سهام است. با این حال، تعداد کمی از شرکت‌ها از چنین ICO استفاده کرده‌اند، زیرا دستورالعمل‌های نظارتی زیادی در پروسه انجام این کار وجود دارد، این حساسیت ها در مورد این است که چه چیزی قانونی است و چه چیزی نیست.
از این نوع توکن‌ها برای دسترسی افراد به یک محصول خاص یا خدمات استفاده می‌شوند. همچنین این توکن‌ها عرضه محدودی دارند و نادر هستند چون انتظار می‌رود که بیشتر توکن‌ها بر اساس عرضه محدودشان ارزش بیشتری پیدا کنند.
توکن‌های پرداخت هدف دیگری جز پرداخت برای کالاها و خدمات ندارند.
در بالا انواع مختلف توکن‌ها را می‌توانید مشاهده کنید، اما لازم به ذکر است که هر کدام از توکن‌ها نیز می‌توانند در چند دسته بندی مختلف قرار گیرند و صرف اینکه یک توکن تنها کاربرد خاصی را داشته باشد وجود ندارد و ممکن است که از یک توکن برای هدف‌های مختلفی استفاده شود.
تفاوت کوین و توکن را در این مقاله به طور کامل بررسی کردیم و حال دیگر می‌دانید که وقتی کسی می‌گوید کوین و توکن، منظور چیست. حال دیگر تعریفی ساده برای هرکدام از آنها را در اختیار دارید، و می‌دانید که کوین‌ها بلاکچین اختصاصی خود را دارند، در حالی که توکن روی بلاک‌چین‌های دیگری مانند اتریوم، NEO یا Waves ساخت می‌شوند. همچنین در بالا اشاره کردیم که شما باید رایج‌ترین کاربردهای کوین‌ها و توکن‌ها را بدانید. کوین‌ها اغلب به عنوان پول استفاده می‌شوند، اما برخی از آنها نیز هستند که کاربردهای دیگری نیز دارند که در بالا به طور کامل به تمامی‌آن‌ها اشاره شد. اما در سمت دیگر توکن‌ها قرار دارند که کاربردهای مختلفی دارند و با هدف‌های متفاوتی ایجاد شدند.
بیشتر بخوانید: مقایسه بیت کوین کش و اتریوم از تمام زوایا
اگر توکن‌ها برای استفاده در dApp ایجاد شده‌اند، پس هدف آنها به خود برنامه بستگی خواهد داشت. در برخی موارد، آنها برای ویژگی‌هایی مانند حق رای به وجود آمده‌اند. در موارد دیگر، آنها برای‌تراکنش‌های روی dApp (مانند Civic) یا پاداش دادن به کاربران با برخی کاربردهای دیگر مانند BNB که برای تخفیف در انجام تراکنش ها توسط بایننس ایجاد شده، کاربرد دارند. همچنین در کنار تمامی این‌ها مثال‌های بسیار زیادی از کوین‌ها و توکن‌ها را در اختیارتان قرار دادیم که حال می‌توانید مشاهده کنید که کدام یک از ارزهای دیجیتالی که تا به حال مشاهده کرده‌اید، جزء توکن‌ها و کدام یک جزو کوین‌ها بوده است.
حال که تفاوت کوین و توکن‌ها را می‌دانید بهتر است تا به سایت‌هایی مانند کوین مارکت کپ مراجعه کنید و به بررسی برخی ارزهای دیجیتال مختلف بپردازید و با بررسی کردن رمز ارزهای مورد علاقه خود متوجه شوید که آنها توکن هستند یا کوین. بعلاوه می توانید با استفاده از نوین پرداخت نیز این اطلاعات را بدست آورید.
